اسید بوریک ، که همچنین با عنوان اسید بوراریک boracic acid و یا اسید اورتوبوریک orthoboric نیز نامیده می شود ، یک اسید ضعیف کم محلول است که اغلب به عنوان یک ترکیب ضدعفونی کننده ، یا به صورت حشره کش ، و نیز به عنوان کنترل کنندهٔ اشتعال در نیروگاه های هسته ای (نیروگاه هسته ای) جهت کنترل سرعت شکافت اورانیوم (شکافت هسته ای) ،مورد استفاده قرار می گیرد و همچنین می تواند به عنوان پیش ساز دیگر ترکیبات شیمیایی به کار گرفته شود. این ترکیب معمولا به صورت بلورهای بیرنگ یا پودری سفید رنگ موجود است و در آب محلول می باشد. فرمول شیمیایی این ترکیب H3BO3 می باشد که گاهی اوقات به صورت B(OH)3 نوشته می شود. این ترکیب وقتی که به عنوان یک ماده معدنی به کار برده می شود ، با نام ساسولایت sassolite نامیده می شود.

اسید بوریک به صورت آزاد در طبیعت، و بخصوص در برخی از مناطق آتشفشانی مانند توسکانی ، جزایر لیپاری و نوادا ، یافت می شود ، که در این حالت به صورت مخلوط با بخار آب از شکافها یا شیارهای سطح زمین متصاعد می گردد ؛این ترکیب همچنین به عنوان تشکیل دهندهٔ بسیاری از مواد معدنی نیز یافت می شود (مواد معدنی همچون : بوراکس borax، بوراسیت boracite ، بروناتروکایسیت boronatrocaicite و کولمانیت colemanite) . وجود اسید بوریک و همینطورنمک های آن در آب دریا نیز قابل توجه است. این ترکیب همچنین ، در گیاهان و بخصوص در تقریبا تمام میوه ها نیز وجود دارد.

اسید بوریک برای اولین بار توسط ویلهلم هومبرگ Wilhelm Homberg (متولد:1652 ، درگذشت:1715) از مادهٔ معدنی بوراکس ، و از طریق فعال سازی اسیدهای معدنی تهیه گردید و بدان نام sal sedativum Hombergi (به معنای نمک آرامبخش هومبرگ) داده شد ، هرچند که بورات ها [یعنی نمک های اسید بوریک] که شامل اسید بوریک می باشند ، از عصر یونانیان باستان به منظور تمیز کردن و نظافت ، حفظ و نگهداری مواد غذایی ، و فعالیتهای دیگر مورد استفاده بوده اند.